‘Vertel eens over het vasten van Moslims’, vraagt een lezer van deze krant via de mail, ‘want ze vasten nu toch?’ Ja, dat klopt, de jaarlijkse Ramadan is bezig. Elk jaar vasten veel Moslims in de 9e Islamitische maand, die ‘Ramadan’ heet. Omdat de Islam de jaartelling baseert op het maanjaar, is hun jaar zo’n 12 dagen korter dan het westerse zonnejaar en schuiven hun feesten elk jaar naar voren. Dit jaar is de maand Ramadan van 12 september tot 12 oktober.

Tijdens de Ramadan eten en drinken de vastende Moslim niet van zonsopgang tot zonsondergang. Toen ik in 1980 Moslims leerde kennen, dacht ik dat het vasten vooral een zaak was van moeten en dwang. Dit is niet waar. De imam van Leeuwarden wijst erop dat het vasten alleen een waardevolle betekenis heeft wanneer je het uit je hart komt en je het dus van harte doet. Vasten tegen je wil is als een leugen en kun je beter niet doen. Zeliha zegt stralend: ‘Ik verlang elk jaar naar de Ramadan, want ik sta volledig achter het vasten en het voelt heel bijzonder. Ik voel dat ik iets goeds doe en laat dat niet bederven door iets negatiefs. Ik voel de vrede in mij groeien en wil graag dat anderen dat aan mij merken. Tijdens mijn werk in de winkel zet ik gewoon koffie en thee voor mijn collega’s, want zij hoeven geen last van mijn vasten te hebben. Ik wil juist tijdens laten merken hoe belangrijk ik het vind om rekening met anderen te houden en hoe belangrijk vrede tussen mensen voor mij als Moslim is.’ Toen Zeliha zwanger was, vastte ze niet, want het vasten geldt niet voor zieken, zwangere vrouwen en oude mensen. Want het vasten moet je goed doen en leiden tot lichamelijk en geestelijk welzijn, het vasten mag niet ten koste van de gezondheid gaan.
Kinderen beneden 12 jaar proberen het één of enkele dagen vol te houden, wat door hun ouders op gemoedelijke manier wordt gewaardeerd. Na hun 12e jaar is de keus aan henzelf op welke manier ze de stem van hun hart willen volgen.

Moslims geloven dat in de maand Ramadan de Koran aan Mohammed is geopenbaard. Tijdens de 30 vastendagen worden elke nacht in de moskee 30 bladzijden uit de Koran gereciteerd, zodat na 30 nachten de hele Koran is gelezen. Al met al een stevige aanslag op de stem van de imam. Door deze lezingen en het gezamenlijk bidden en spreken over de gelezen teksten vindt een intense bezinning op het gelovig leven plaats, een leven wat moet leiden tot vrede.

Want daar gaat het om bij het vasten: om vrede. De woorden IslaM en MoSLim zijn namelijk afgeleid van het Arabische woord SaLaaM, wat hetzelfde betekent als het Hebreeuwse woord ShaLoM. In beide Aziatische talen bestaan de woorden uit medeklinkers en de letters SLM betekenen vrede. In een godsdienst heeft het woord Vrede ook een gelovige betekenis en ShaLoM en SaLaaM betekenen: de Vrede van God. Een vrede, die je als Geschenk ontvangt en die je samen met mensen hoort te leven.

De Islam is dus, net als het Christendom en Jodendom een vrede-lievende godsdienst. Wie het Islamitische, Christelijke en Joodse geloof anders gebruikt, bijvoorbeeld voor religieus fanatisme en geweld, handelt in strijd met het eigen geloof.

Corry Nicolay, interculturele communicatie.