We noemen hem Jacob.

Gerda noemt zich niet meer Gereformeerd, maar liever Christen. Ze voelt zich thuis binnen een oecumenische geloofsgemeenschap waar zij de ruimte ervaart om te zoeken naar de betekenis van het geloof in haar dagelijkse leven. Melek komt uit een Islamitisch land en is als Moslim opgegroeid. Ook Melek staat kritisch tegenover zijn geloof. Vreselijk vindt hij het wanneer oorlog en dictatuur in naam van de Islam worden verkondigd. Dat doet pijn. Die pijn verergert wanneer hij daar als Moslim in Leeuwarden op wordt aangekeken, want hij is een zachtaardig en vredelievend mens. Gerda en Melek moedigen elkaar aan het eigen geloof niet los te laten. 'Gelukkig zijn we beiden kinderen van Abraham, profeet in de Islam en aartsvader in het Joodse en Christelijke geloof’, lachen Gerda en Melek elkaar toe. In onze geloofsboeken, de Bijbel en Koran, staat dat kinderen van Abraham vallen onder de Zegen van God. ‘Wij vinden dat je je eigen wortels niet moet losrukken, het zou een ontkenning zijn van onze eigen identiteit. In een relatie gaat het om het respecteren en accepteren van elkaar zoals je bent.’

Ze hebben een kind gekregen en vinden dat er wel iets is veranderd. Een kind vraagt meer van je dan respect en acceptatie alleen. Dit grijpt in op hoe je tegen het leven aankijkt en hoe je gelooft. Een kind vraagt om keuzen en mag niet in een warwinkel van geloven terechtkomen. Gerda en Melek vinden dat ze als ouders helder moeten krijgen wat ze belangrijk vinden om hun kind mee te geven op zijn levensweg. ‘Daarom hebben we ons kind de naam Jacob gegeven. In deze naam herkennen we onze eigen achtergrond en geloofsbeleving. Want de naam Jacob komt voor in de Bijbel als een aartsvader en in de Koran als een profeet. De verhalen over Jacob komen op hetzelfde neer, namelijk dat Jacob met vallen en opstaan zijn weg zoekt in het leven. We willen ons kind graag heldere gedachten en ervaringen meegeven wanneer we ons geloof aan hem voorleven.’

Met ons drieën bedenken we een zegen-ritueel voor Jacob. Want als je allemaal onder de zegen valt, kun je dit ook vorm geven en beleven. Jacob zijn zegendag komt op de kalender en elk jaar willen ze deze dag met hun kind vieren. Ze hopen dat het Jacob zal helpen om later zelf goed te kunnen nadenken over zijn levensweg en geloofskeuze. Ze hopen ook op mensen die hen willen begrijpen en steunen in de vragen waar ze voor komen te staan.

Corry Nicolay, interculturele communicatie.