Gemeenteavond dinsdag 23 oktober 2007

In de vertrouwde zaal van de Utkomst heet voorzitter Pranger een vijftigtal gemeenteleden welkom en in het bijzonder da. Corry Nicolay uit Nieuwebrug, die gaat vertellen over de Islam. Hij leest de eerste drie verzen van Genesis 12, waarin Abraham de opdracht krijgt zijn eigen land te verlaten om te gaan naar het land dat God hem zal wijzen. Een land met een andere wijze van leven, een andere cultuur en andere geloven.

Pranger heeft de volgende mededelingen: 1. Tjeerd Tijsma heeft het fraaie logo voor onze gemeente ontworpen. 2. Het beleidsplan wordt dit winterseizoen onder handen genomen. 3. De wisseling van ambtsdragers per april volgend jaar. We hopen 7 ouderlingen, 3 kerkrentmeesters, 3 diakenen, 1 jeugdouderling, 1 voorzitter en een scriba te vinden. 4.Administrateur De Vries heeft nog 22000 euro weten te achterhalen, die we nog tegoed hadden voor de restauratie van de Alde Wite.
Ali Stork vertelt dat zij, samen met de beide jeugdouderlingen, maandelijkse tienerdiensten gaat organiseren in de kosterswoning. Zo vanaf 12 jaar tot ongeveer 17 of 18 jaar. Het worden vieringen voor jongeren, waarin hun eigen geloofsbeleving centraal staat. De eerste dienst is op zondag 4 november a.s. en duurt eveneens van half tien tot half elf. Van harte aanbevolen.

Da. Nicolay begint haar toespraak met te vertellen dat zij door de contacten met moslims theologie is gaan studeren. Zij gaf taallessen aan Turkse en later ook Marokkaanse vrouwen en meisjes. Ze ontdekte toen niet spontaan uit te kunnen leggen wat ons geloof inhoudt en voor jezelf betekent. Het was in 1980 en in die tijd was je toch op je hoede voor moslims, omdat je slechte dingen over hun leiders hoorde. Daardoor klikte het ook niet echt en raakte je niet vertrouwd met elkaar. Over en weer de gedachte dat de ander jouw geloof niet goed vindt en christenen altijd uit zijn op bekering. Toch zijn wij als Joden, christenen en moslims kinderen van die ene Abraham, waarover we lazen. Dat staat zowel in de Bijbel als in de Koran. Daarom de vooroordelen overboord en het gesprek aangaan.
Dat vond plaats in een dialoog tussen de imam en Nicolay in de moskee, tegenover elkaar zittend op de grond met de Bijbel en de Koran voor zich. Daaromheen de mannen en daar achter weer de vrouwen, omdat zijzelf het verkiezen niet door mannen begluurd te worden.á. Allah en God als Schepper zijn dezelfde in beide godsdiensten. De gezamenlijke aartsvader is Abraham, maar met Izaäk en Ismaël komt het eerste verschil in afstamming. Beide godsdiensten zijn vredelievend en belijden dat je in naam van God niet mag doden. De namen Myriam (Maria), Youssef (Jozef) en Isa (Jezus) zijn veel voorkomende namen in beide geloven en wijzen op de gemeenschappelijke achtergrond. Jezus is voor hen de op één na belangrijkste profeet en kan daarom niet gestorven zijn maar is op het moment van verraad opgenomen om terug te keren op de jongste dag. Wat betekent Pasen en Pinksteren dan? Op dat moment neemt de discussie een andere wending en gaat bijna over in bekvechten. Een oudere moslim grijpt in en wijst erop dat deze manier van spreken over God Hem tot schande maakt. Stoppen en theedrinken.
Daarna ontdek je dat het geloof van de een net zoveel waarde heeft, net zo’n kostbare parel is voor hem, als dat jouw geloof voor jou is. Onderscheid daarbij het volgende: 1. Het verschil tussen één zijn en eens zijn, één zijn in geloof zonder dat je het eens bent. 2. Verschil tussen onderscheid en scheiding. Er is onderscheid rond Jezus maar dat hoeft en mag niet tot scheiding leiden. 3. Verschil tussen getuigen en overtuigen. Je mag in vrijheid van je geloof getuigen maar niet ten koste van willen overtuigen. Die ander moet aan jou merken dat het prachtig is om te geloven. Jezus geeft daarvoor enkele richtlijnen, nl. dat je niet leeft als een oordelende, elkaar niet de maat neemt, dat je anderen behandelt zoals jezelf behandeld wil worden enz. De doorsnee moslim wil in vrede samenleven en is ook bang voor of heeft last van extreme fundamentalisten. Zij verlieten de dictatuur van het eigen land maar namen hun geloof mee. Onze samenleving is daardoor kleurrijk en multireligieus geworden, dat is en blijft zo wat wij er ook van vinden.

In de woorden Islam en Moslim staan de letters s.l.m. centraal, evenals in het hebreeuwse woord ‘shalom’ dat vrede betekent. De moslims noemen zich dan ook navolgers van de vrede, zoals wij ons christenen noemen, d.w.z. navolgers van Christus. Wij noemen God ook Vader door de tot stand gekomen vergeving in Jezus, maar dat vinden Moslims oneerbiedig. Het geloof wil te allen tijde vrede, maar in de praktijk is er strijd tussen b.v. Joden en Arabieren. Vergelijk ook niet je eigen ideaal met de werkelijkheid van de ander zijn geloof. Probeer aandacht te geven aan het mooiste in het geloof van de ander en als je kritische vragen stelt geef de ander die gelegenheid dan ook..
Als laatste punt de positie van vrouwen. Vrouwen geen hand mogen geven staat niet in de Koran, maar behoort tot de oosterse cultuur. Een vrouw bedekt haar ‘versierselen’, het haar en de borsten met een doek. De vrouwen van nu gaan zelf nadenken en besluiten in eigen hart wat ze willen dragen. Destijds kozen nonnen ook voor een dracht die paste bij de door hen gekozen gesloten orde, zonder te weten dat deze dracht niet in de Bijbel was voorgeschreven, want leken lazen de Bijbel niet. Bij het openen van die ordes werd de kwetsbaarheid zichtbaar van diegenen, die zichzelf gingen afvragen of het dan allemaal voor niets was geweest. Diezelfde kwetsbaarheid zie je nu bij de moslimvrouwen. Ze hebben vriendinnen nodig die hun de ruimte geven om zelf de eigen positie en overtuiging te kiezen. Voor de jonge vrouwen is het moeilijk om er bij hun ouders mee aan te komen, dat je je eigen partner wilt kiezen, je eigen inhoud wilt geven aan het geloof, dat je Arabische lessen wilt nemen om de Koranteksten zelf te kunnen lezen, je wilt ontwikkelen om daarmee je God als Schepper te eren. Soms kunnen ze dat goed met een imam bespreken, die vervolgens gaat praten met de ouders. Ook wij kunnen naast hen gaan staan en die opstelling heeft te maken met ons christen zijn. Tijd voor koffie en koek.
Na de pauze toont da. Nicolay een Rooms-katholieke rozenkrans en een gebedssnoer van de moslims. De betekenis is dezelfde. Het geloof door je handen heen laten gaan en bij je dragen zodat je je verbonden voelt in het geloof. Het gebedssnoer heeft 99 kralen, 33 voor Allah is groot, 33 als dank dat Hij God is en 33 voor Gods weten wat ik nodig heb. Geen vragen maar God belijden, verbonden voelen met en vertrouwen in God uitspreken. Als het mogelijk is laat je vijfmaal per dag dit snoer biddend door je handen gaan, geen dwang maar als je kunt en wilt. Het islamitisch geloof kent vijf zogenaamde zuilen oftewel geboden: 1. Er is één God. 2. dagelijks bidden. 3. de zorg voor de armen 4. de vastenmaand houden en 5. een reis naar Mekka maken, een hoogtepunt in het leven. Prachtige hoofddoeken worden daar aangeschaft en cadeau gedaan als tekenen van vriendschap in hun cultuur.
Net als in de Bijbel leidt het uit hun verband rukken van teksten uit de Koran tot slechte gedachten en daden. Intussen zijn er vrouwelijke predikanten, rabbijnen en imams. Niet altijd officieel maar wel als zodanig werkzaam.
Uit de zaal komt de vraag naar de het vele geld en daarmee de grote macht van het Islamitisch bewind in landen als Saoudie Arabie. De heersende dictatuur is het probleem en de democratie zou het antwoord zijn. In eigen kring, maar niet in de publiciteit, werken de moslims aan het bestrijden van het extremisme. Een andere vraag betreft het Godsbeeld. Wij belijden God vanuit de christelijke invalshoek, maar God getuigt van zichzelf ook in andere geloven. God ken je altijd ten dele en nooit volkomen. De laatste vraag betreft de andere manier van begraven. Veel praktische verschillen, zoals het niet kennen van grafruiming, richting Mekka begraven en gedenken van overledenen op de begraafplaats met eigen ceremonieën om ‘glans te geven aan hen die bij God wonen’. Da. Nicolay besluit met de aloude toepasselijke woorden ‘Zoek eenheid in het nodige, vrijheid in het twijfelachtige en in alles de Liefde”!
Wij zingen nog Gezang 21 de verzen 1, 6 en 3, waarna da. Nicolay de woorden spreekt in gezamenlijk gebed.