Graag gebruik ik tijdens interreligieuze bijeenkomsten en in kerkdiensten een tekst die Vaclac Havel heeft geschreven. Christenen, moslims, hindoes, joden, andere gelovigen, boeddhisten en humanisten vragen mij vervolgens heb deze tekst te mailen.
Eind vorig jaar overleed Vaclac Havel. Een gedreven mens die leefde vanuit de hoop op een rechtvaardige samenleving, waarin mensen veilig en menswaardig kunnen leven.
Alle reden had hij om die hoop los te laten. Maar ook tijdens gevangenschap en mishandeling hij hield vast aan de kracht van de hoop. Vaclac Havel was een levenskunstenaar. Eerst werkte hij als arbeider en schrijver. Hij richtte de Mensenrechtenorganisatie Charta 77 en het Comité Vervolgde Mensen op. Van 1993 tot 2003 was Havel president van de Tsjechische republiek.

Vaclac Havel schreef : ‘Weg van de hoop’
Diep in onszelf dragen we hoop:
als dat niet het geval is
is er geen hoop.

Hoop is de kwaliteit van de ziel
en hangt niet af
van wat er in de wereld gebeurt.

Hoop is niet voorspellen en vooruitzien.
Het is een gerichtheid van de geest,
een gerichtheid van het hart
voorbij de horizon verankerd.

Hoop,
in deze diepe en krachtige betekenis
is niet hetzelfde als vreugde
omdat alles goed gaat
of bereidheid je in te zetten
voor wat succes is.

Hoop is ergens voor leven,
ergens voor werken
omdat het goed is
niet alleen omdat het kans van slagen heeft.

Hoop is niet hetzelfde als optimisme
evenmin de overtuiging
dat iets goed zal aflopen.
Wel de zekerheid dat iets zinvol is
afgezien van de afloop,
het resultaat

Hoop is de kwaliteit van de ziel
het is een gerichtheid van de geest,
een gerichtheid van het hart
voorbij de horizon verankerd.

Corry Nicolay is PKN predikant interreligieuze communicatie. (corrynicolay@hetmet.nl - www.kleurrijkgeloven.nl) tnet.nl